به گزارش مجله خبری نگار،در دنیای پر رمز و راز روانشناسی، همواره سوالاتی درباره شخصیت افراد و گرایشهای پنهان آنها مطرح بوده است. اخیراً، ابزاری آنلاین معرفی شده که میتواند تمایلات روان پریش یا سایکوپات (Psychopath) افراد را که شاید خود از آن بیخبر باشند، آشکار کند. این آزمون ۲۷ سوالی که بر اساس تحقیقات پروفسور مایکل لونسون، متخصص روانشناسی دانشگاه ایالتی اورگان طراحی شده، جنبههای مختلف زندگی از جمله نگرش به عشق، اهداف زندگی و تعاملات اجتماعی را مورد بررسی قرار میدهد.
این آزمون که در اینجا به صورت آنلاین در دسترس است، با سوالاتی درباره دیدگاه افراد نسبت به موفقیت و چگونگی برخورد با مشکلات زندگی آغاز میشود. سوالات دیگر به بررسی اهمیت پول در اهداف زندگی، نگرش نسبت به تقلب و لذت بردن از دستکاری احساسات دیگران میپردازد. نتایج این آزمون که شامل یک نمره درصدی است، میتواند به افراد کمک کند تا جایگاه خود را در مقیاس روان پریشی درک کنند.
پس از تکمیل آزمون، شرکتکنندگان متوجه میشوند که بیشتر تمایلات روان پریشانه یا سایکوپات دارند یا جامعهستیزانه (Sociopathic). شخصیتهای جامعهستیز با رفتارهای تکانشی، غیرمسئولانه و اغلب مجرمانه شناخته میشوند. برخی متخصصان معتقدند که روان پریشها ذاتاً اینگونه متولد میشوند، در حالی که جامعهستیزها در اثر شرایط محیطی شکل میگیرند.
افرادی که به عنوان روان پریش توصیف میشوند، معمولاً رفتارهای ضد اجتماعی، عدم صداقت، بیمسئولیتی و فقدان احساس پشیمانی یا همدلی را نشان میدهند. مطالعات نشان دادهاند که روانپریشها اغلب واکنشهای عاطفی کمتری نسبت به محرکهای ناخوشایند یا دلخراش نشان میدهند. تشخیص این اختلال با استفاده از یک چکلیست ۲۰ موردی صورت میگیرد که شامل ویژگیهایی مانند فقدان همدلی، دروغگویی بیمارگونه و تکانشگری است.
اخیراً، یک محقق بریتانیایی هشدار داده است که تعداد زنان سایکوپات بیشتر از آن چیزی است که معمولاً تصور میشود. دکتر کلایو بادی از دانشگاه آنگلیا راسکین معتقد است که نشانههای روانپریشی در زنان با مردان متفاوت است و میتواند به شکل رفتارهای اغواگرانه جنسی و دستکاریکننده ظاهر شود. او تخمین میزند که نسبت واقعی روانپریشی در مردان به زنان حدود ۱.۲ به ۱ است، که تا پنج برابر بیشتر از تخمینهای قبلی است.
در گذشته، متخصصان بر این باور بودند که اختلالات شخصیت ضد اجتماعی شرایطی مادامالعمر هستند. اما امروزه، برخی معتقدند که این اختلالات قابل درمان و حتی قابل بهبود کامل هستند. شواهد نشان میدهد که رفتار میتواند با گذشت زمان و با کمک درمان بهبود یابد، حتی اگر ویژگیهای اصلی مانند فقدان همدلی باقی بماند. روشهای درمانی گفتاری مانند درمان شناختی-رفتاری (CBT) گاهی برای درمان اختلال شخصیت ضد اجتماعی استفاده میشود. همچنین، برنامههای مبتنی بر جامعه میتوانند روش درمانی موثری برای افراد مبتلا به این اختلالات باشند.
این آزمون پنج دقیقهای میتواند دریچهای به دنیای پیچیده روانشناسی باشد و به افراد کمک کند تا درک بهتری از شخصیت خود به دست آورند. با این حال، باید توجه داشت که نتایج این آزمون تنها باید به عنوان یک راهنما استفاده شود و نه به عنوان تنها ابزار ارزیابی ویژگیهای روانپریشانه یک فرد. درک بهتر این ویژگیها میتواند به افراد کمک کند تا در صورت نیاز، به دنبال کمک حرفهای باشند و گامی مهم در جهت بهبود سلامت روان جامعه بردارند.
منبع:روزیاتو